O pewnym pechowym piątku ...

Wierzę w ludzi. Staram się. Staram się również nie dawać wiary stereotypom, które tak lubią pobudzać wyobraźnię. W negatywnym sensie najczęściej. Niestety. Z negatywnym (przeważnie) wydźwiękiem możemy się spotkać rzucając hasło RPA. Do niedawna starałam się negować te hasła i odpierać ataki, że tylko kradną, zabijają i gwałcą. I nadal tak uważam. Bo nie tylko ale niestety często. Przy wszystkich urokach tego kraju, całym pięknie i wielu zaletach - mieliśmy  też okazję doświadczyć ciemnej strony Południowej Afryki. Kilka prób kradzieży samochodu nie dotknęło nas tak mocno, jak kradzież roweru. Z podwórka, spod domu, wczesnym rankiem, w biały dzień. Nawet nie chodzi o sam sprzęt, ale to fakt, że ktoś wkracza na twój teren i zakłóca ład i spokój. Chociaż roweru też szkoda :)

Wiele razy dochodziły nas słuchy, że giną rzeczy i za każdym razem dziwiliśmy się, że ludzie, nasi znajomi, akceptują to, godzą się z zaistniałą sytuacją. Bezradność i stwierdzenie, że tak już bywa i nic nie można z tym zrobić to kwestie, które bardzo trudno mi zaakceptować. W tym momencie wydaje mi się, że nigdy nie mogłabym do tego przywyknąć. Świadomość, że przeciętny obywatel musi się z tym pogodzić i żyć dalej nie napawa optymizmem. 

W ostatnim czasie dużo rozmawialiśmy o problemie przestępczości w RPA. Różne opinie, poglądy, punkty widzenia. Wiele ciekawych dyskusji, w których przewijał się temat różnic kulturowych. Myślę, że bez tego hasła trudno zrozumieć(?) problem. Dla niektórych pojęcie cudzej własności nie istnieje, sumienie - nie jest problemem. Często ludzkie życie również. Gdyby wszystkie te aspekty zebrać w całość, klaruje się niezbyt pozytywny, ale niestety prawdziwy obraz. No bo jak inaczej interpretować sytuację, kiedy ktoś podchodzi do auta, wyciąga kierowcę i bez słowa odjeżdża?

Smutne.

Jednocześnie zauważam, że te złe doświadczenia są jednocześnie okazją do docenienia ludzi, tych dobrych, życzliwych. Po zdewastowaniu stacyjki i zamków - wszystko bezinteresownie naprawione przez dobrego człowieka, nawet nie bliskiego znajomego. W kilka dni po kradzieży roweru, pojawia się nowy, podczas, gdy nawet nie rozważaliśmy pożyczenia czy zakupu ... Podobnych sytuacji doświadczyliśmy tu wiele. Bezinteresowna pomoc, która zaskakuje ale też która przychodzi zaraz po chwili zwątpienia ...

Jak więc można wątpić, że Ktoś tu nad nami czuwa?


:)